Naibə YUSİFLİ: "Elə ki itirdik türklüyümüzü..."

Xoş gəldin, Payızım!!!

Gəlib astanada dayanıb payız,
Xəzəl ömürləri külək uçurur.
Aparır özüylə xatirələri,
Yeni yuvasına gəlin köçürür...

Həzin xatirələr qalxır, dirçəlir,
Gözümün önündə saptək incəlir...
Ömrümün payızı nə yaman gəlir,
Neçə sorğulardan ruhu keçirir?....

Titrəşir gözümdə həsrət yuxusu,
Yatışır telimdə ənbər qoxusu,
Həsrətin çəkdiyim cənnət qapısı
Ruhuma cam dolu şərbət içirir.

Dil açır köksümdə baharım - yazım:
- Xoş gəldin, Payızım!
Asılır telindən neçə min arzum,
Sevincdən don geyir ümidim, yazım:
- Xoş gəldin, Payızım!

* * *

Kəsdim haqq-hesabı, üzdüm əlimi,
Bağladım kitabı, kəsdim dilimi,
Savab axtararkən tapdım külümü,
Təsəlli, kor ümid olmayan yerdə.

Ruhuma tərs şillə vurdurdu zaman,
Əqrəbi yarıda durdurdu güman,
Bəhərsiz bir ömür qupquru saman...
Telli saz, tar, kaman çalmayan yerdə.

Günəş sığal çəkdi türkün boyuna,
Pay düşdü səmadan oğuz soyuna...
Günün gedər vaxtı düşdük oyuna,
Babamın öyüdü qalmayan yerdə.

Laləli bəxtimiz borana düşdü,
Ruzili günümüz şorana düşdü,
Gülüş ömrümüzü yorana düşdü
Nənəm süfrəsini salmayan yerdə.

Gecələr sabaha cığır açmadı,
Mürgülü dünyadan yuxu qaçmadı,
Naibə dilindən ətir saçmadı
Ellər salamını almayan yerdə.

* * *

Udduq səsimizi, dinə bilmədik
Doğan Ay, çıxan gün batandan sonra,
Zamanla böyüyüb, ölə bilmədik
Köləlik iliyə çatandan sonra.

Nazik sırsıradan haqqım asıldı,
Üstünə qara gün damğa basıldı,
Günəş arzulayan boynum qısıldı
Fələk mizrağını atandan sonra.

Fəsillər illərə calandı getdi,
Neçə nəsil - köklər talandı getdi,
Əsillər dərd-qəmə qalandı getdi,
Xəmiri xəmirə qatandan sonra.

Elə ki itirdik türklüyümüzü -
İpə-sapa yatmaz kürlüyümüzü,
Qoruya bilmədik birliyimizi
Qollarda qandallar yatandan sonra.

ZiM.Az

.