Nizami Saraclı: "YA MƏDƏD HAQDAN, DEDİK..."

Görkəmli elm xadimi, məşhur Azərbay­can ali­mi,
tanınmış dilçi-türkoloq, zəh­mət­keş tədqiqatçı,
Nyu-York Elmlər Akade­mi­yasının akademiki,
təcrübəli ali təhsil işçisi, uzun müddət
Azər­bay­can Ali Hərbi Dənizçilik Məktə­bin­də
"Dil­lər" kafedrasının müdiri və
Azər­­baycan Res­publikasının Prezidenti yanında
Ali Attes­ta­siya Komissiyasının Ekspert Şura­sının üzvü olmuş, filologiya elmləri doktoru,
professor Mədəd Namaz oğlu Çobano­vun
anadan olma­sının 70 illik yubileyi münasibətilə

Yenə könül sazını köklədik, “Ruhani”yə,
Qanadlandı duyğular, -ya Mədəd Haqdan,-dedik.
Heç bilmədik, keçməmiş biz ikinci havaya,
Dost yaşı yetmiş olar, -ya Mədəd Haqdan,-dedik.

Bu yol uzun bir yoldu: ayrılığı, buluşu...
Daim ürək parçalar tənha durna duruşu...
Olmasaydı sonunda dərddən can qurtuluşu,
Bitməzdi bu qayğılar,-ya Mədəd Haqdan,-dedik.

Dönüb baxdıq arxaya:eniş-yoxuş;dərə-dik...
Yollar uzanıb gedər, bir yandan da qəriblik...
Düşünəndə, axı, biz qərib düşən deyildik,
-Gözə durdu “qurğu”lar, ya Mədəd Haqdan,-dedik.

Seyrəldi şənliyimiz o kənd ortalığında?
Gözlərinə çöp düşdü çeşmənin-bulağın da...
Alışdı nənələrin ağısı dodağında?
Neyə döndü qarğılar,-ya Mədəd Haqdan,-dedik.

Ev var açmır qapısın, hətta, ağ yel, qara yel,
Çəpər var torpağına sancılı qalıbdı bel...
Acı qanqal bitirir qapı-baca, çəmən-çöl...
Baxsan, ürək burxular,-ya Mədəd Haqdan,-dedik.

Deyimmi yurdumuzu biz niyə tərk eylədik?
-Geydik əsgər paltarı qeyrəti görk eylədik...
Anamız Borçalıya oğul tək ərk eylədik,
Unuduldu qorxular...-ya Mədəd Haqdan,-dedik.

Çox qeyrətli oğullar kənar qaldı diqqətdən,
Yaltaq, yağı malıtək payın aldı Dövlətdən...
Bu namərdlər, sözü də axır saldı qiymətdən,
İşə keçmir vurğular,-ya Mədəd Haqdan,-dedik.

Bizim Allahdan olub yalnız umacağımız,
Yalvarmışıq sönməsin arxada ocağımız.
İstiqlala həsr oldu cansulu çağımız,
İrəldə son savaş var,-ya Mədəd Haqdan,- dedik.

Millət bir aylıq yolu indi keçir bir günə,
Bəs, sınırı neyləyək, şükür Haqqın hökmünə!
Bax, bu birə salıbdı biz qocalar kürkünə,
İmkan et olmayaq xar,-ya Mədəd Haqdan,-dedik.

Türkün bəxti atıtək yüyrək olub həmişə,
Ram olmayıb dövrana, baş əyməyib gərdişə.
Bu bəyaz saç-saqqala, bəs, bu tökülən dişə
Oxunmazmı ağılar,-ya Mədəd Haqdan, dedik.

Qadağalar qoyulur birucdan get-gəlişə,
Adam var ki, illərdi həsrət qalıb görüşə,
Bu yollarda dönərkən, biz dəli bir dərvişə?
Dildə Yahu! Yahular!.. Ya Mədəd Haqdan,-dedik.

Sən ey Mədəd Çobanlı, bu nə düyün qaşında,
Xocam, cavan oğlansan sən ki, yetmiş yaşında!?
İnşallah, cavablanar bir bulağın başında
Bu cavabsız sorğular...Ya Mədəd Haqdan, - dedik.

“Press-Media” qəzeti, N: 07 (107), 14 aprel, 2007;
“Şəрqin səsi”, N: 04 (199), mart, 2007.

ZiM.Az


.